در پرورش فلسفه مربیگری نه تنها به هدفها و برنامه های ورزشی" بلکه به آنچه که شخصا از مربیگری میخواهید توجه اشته باشید.

<کمک به جوانان از راه ورزش-گذراندن زندگی- نشان دادن اطلاعات ورزشی-محبوبیت-شهرت-روابط اجتماعی-عشق به ورزش-سفر یا درامد> باید به برخی از اینها برسید وگرنه باید دست از مربیگری بکشید.

مربیان گاه منکر این میشوند که هدفهای شخصی دارند وتنها ادعاهای بشر دوستانه دلایل کمک به ورزشکاران است.

انگیزه های بشر دوستانه امر پسندیده ای است البته رسیدن به هدفهای شخصی هم ناپسند نیست ولی تا زمانی که سلامت ورزشکاران در خطر نباشد.

برای جلوگیری از این کار لازم است خود را به خوبی بشناسید و فلسفه <نخست ورزشکار دوم پیروزی>

را فراموش نکنید.


تلاش برای پیروزی در چارچوب قوانین و مقررات مسابقه باید هدف هر مربی و بازیکن باشد.

مایکل نواک<1976>در کتاب خود با عنوان <<لذت ورزش>> مینویسد :

ورزش کردن بدون تلاش برای پیروزی "نوعی تقلب از سوی ورزشکار است. تلاش برای پیروزی جزئی از یک مسابقه لذت بخش به شمار میرود.

وینس لومباردی میگوید :

پیروزی همه چز نیست ولی تلاش برای پیروز شدن همه چزی است" این گفته به درستی فلسفه مربیگری او را نشان میدهد.<مربی فوتبال آمریکایی>

آیا این بدان معنی است که اصلا نباید بر خود پیروزی تاکید شود؟؟

نه اینطور نیست " ولی رویای رسیدن به هدف بیشتر از خود هدف " احساس لذت بردن از ورزش را میسازد.

بسیاری از ورزشکاران بر جسته با صداقت  اعتراف میکنند بهترین خاطرات ورزشی آنها تنها خود پیروزی ها نبوده اند" بلکه ماه ها  آماده شدن" انتظار و تلقین به خود در قبل و هنگام مسابقات بوده است که بهترین لحظات عمر آنها را تشکیل داده است.


شد بدنی> با یادگیری مهارت های ورزشی"بهتر شدن آمادگی جسمانی "بهبود عادتهای بهداشتی خوب و جلوگیری از آسیبها به دست می اید.

شد روانی> با یادگیری نحوه کنترل احساسات و گسترش احساس خود ارزشی به دست می اید.

<رشد اجتماعی> با یادگیری همکاری کردن در فضایی رقابتی همراه با استانداردهای رفتاری مناسب به دست می اید.

همه این ها ارزنده اند اما آیا هر سه به یک اندازه مهم هستند؟

اگر قرار باشد یکی را انتخاب کنید آن کدام است؟

هدف های اجتماعی برنامه های ورزشی

در درجه اول به رشد بدنی "روانی"و اجتماعی ورزشکاران کمک میکند و جامعه از شما مربی انتظار دارد

<<رشد>> را هدف شماره 1 خود قرار دهید.

به علاوه وقتی برای رسیدن به این هدف بلند مدت تلاش میکنید" جامعه شما را تشویق میکند تا به هدفهای درجه دوم <کوتاه مدت یا پیروزی> خود دست یابید.

ولی گاه در جامعه بدین گونه نیست و افراد  غیر حرفه ای هستند که این موضوع<پیروزی بهتر از رشد> را در بین ورزشکاران مطرح میکنند چون این برندگان هستند که پاداش میگیرند و این پیامی است برای شما مربیان که باید با آن مقابله کنید.


آنگونه با دیگران رفتار کنید که دوست دارید با شما رفتار کنند

به گونه ای با ورزشکارانتان رفتار کنید که در حیطه زندگی با دیگران رفتار میکنید<البته نه با توهین>.

دستیابی به فلسفه ای مفید مستلزم دو کار مهم است :

- خود آگاهی بیشتری پیدا کنید/ یعنی خود را بهتر بشناسید.

اگر در کارتان احساس مسئولیت کنید میتوانید این خصلت را به ورزشکارانتان انتقال دهید.

خود آگاهی به دو روش افزایش می یابد :

1.تفکر درباره باورها و فرضیه های خود

2.دریافت بازخورد و عکس العمل دیگران نسبت به عملکرد شما

- هدف شما از مربیگری چیست/ هدف های شما نگرشتان نسبت خودتان را به عنوان مربی رقم میزند و بنابراین بسیاری از رفتارهای شما را به عنوان مربی شکل میدهد.

هدف مربیان در سه طبقه تقسیم میشود:

1.داشتن تیم برنده

2.کمک به لذت بردن جوانان<سرگرمی>

3.کمک به رشد جوانان


<ماده نیرو زا> چیزی است که توسط ورزشکار استفاده میشود تا دامنه فعالیت خود را گسترش دهد.

طبقه بندی انواع نیروزاها :

بیومکانیکی<کفشهای سبک تر>

تغذیه ای< پروتئین و ویتامینها>

دارویی <آنابولیک استروئیدها>

فیزیولوژیکی<دوپینگ خون>

روانی<هیپونوز>

<1954 وزنه برداری قهرمانی جهان /آمریکا شمالی>

دکتر جان زیگلر پزشک تیم آمریکا اعلام کرد که ورزشکاران تیم اتحاد جماهیر شوروی

از مواد انرژی زا<آنابولیک استروئیدها> استفاده کرده اند که ممکن است بیشتر موفقیت آنها بر اثر استفاده از همین مواد باشد.

در 50 سال گذشته استفاده از این مواد در بین روزشکاران حرفه ای خیلی زیاد بوده و متاسفانه عواقب آن فجایع پزشکی زیادی را به همراه داشته است.علت برخی از مرگ و میرها که در این سالها گریبان گیر ورزشکاران بوده استفاده از آمفتامین و دوپینگ خون بوده است.

خطرات استفاده از این داروها باعث شد تا سازمانهای ورزشی بین المللی و ملی مبارزه خود را با این عوامل شروع کنند. این سازمانها فهرستی از داروها و روشهایی را معرفی کردند که استفاده از آنها غیر مجاز بوده و هر کس قوانین را نقض کند از شرکت در مسابقات محروم خواهد بود.

اینکه چرا ورزشکاران با وجود دانستن عوارض این داروها باز هم به مصرف آنها روی می آوردند پاسخ قطعی وجود ندارد اما بنا به احتمالات باید میل شدید آنها برای رقابت و بهترین شدن با این موضوع در ارتباط باشد.

باب گلدمن در کتابش<مرگ در رختکن> این ذهنیت را به تصویر کشیده است.

وی سوالی از ورزشکاران کلاس جهانی درباره ی مصرف افزایش دهنده ها پرسیده است :

<< اگر دارویی جادویی داشته باشید که فقط با یک بار مصرف آن در هر مسابقه ای< از دهگانه المپیک گرفته تا قهرمانی جهان> در 5 سال آینده پیروز میشدید " ولی پس از 5 سال باعث مرگ شما میشد "

آیا باز هم مصرف میکردید؟؟

نتیجه این نظرسنجی تکان دهنده بود"  52% از ورزشکاران اعلام کردند که از این دارو استفاده میکردند.

مصرف کراتین و تغیرات وزن بدن

به طور کلی "مصرف طولانی مدت کراتین با افزایش وزن بدن همراه است. میزان افزایش وزن در دوره های مختلف متفاوت است.اعتقاد بر این است که سازوکاری که به افزایش وزن بدن منجر میشود تا حدودی با افزایش آب کل بدن ارتباط دارد.

افزایش محتوای کراتین موجود در عضله"باعث میشوند تا سلولها پر از آب شوند. افزایش وزن اغلب یک پیامد مطلوب است.با توجه به نوع مصرف کراتین"گزارشهای زیادی از اختلالات معده"روده" قلبی عروقی و عضلانی وجود دارد.

طبق مطالعات تنها تاثیر جانبی که توانستند به خوردن کراتین نسبت دهند" تجمع گاز در معده تا اسهال ملایم متغیر است.

 

آنابولیک استروئیدها

گسترده ترین عامل نیروزای مورد استفاده ای هستند که باعث رت و حجم عضلانی میشوند.

ترکیبات این ماده از مشتقات سنتزی هورمون جنسی مردانه یعنی تستوسترون به شمار میرود. از جمله اعمال اصلی این هورمون :

سنتز پروتئین<افزایش وزن"عضله و قدرت> / گسترش صفات جنسی مردانه

هورمونهای استروئیدی<با منشا چربی> زیادی در سلولهای بینابینی بیضه ها تولید میشوند ولی میزان تستوسترون بیشتر میباشد.

تغیرات فیزیولوژیکی که تستوسترون تنظیم میکند باعث شده تا یکی از داروهای برگزیده ورزشکاران قدرتی"توانی" یا آن دسته از ورزشکارانی شود که به افزایش توده عضلانی علاقه مند هستند باشد.

خطرهای بهداشتی وابسته به مصرف آنابولیک استروئید ها

کاهش HDL<چربی مفید> / افزایش کلسترول / آسیب کبدی / افزایش فشار خون / آکنه / تاسی /

روحیه تهاجمی / رویش مو در صورت ن / افزایش خطر ایدز / بزرگی بیش از حد سینه ها در ن

کافئین

کافئین یکی از گسترده ترین داروهایی است کهدر دنیای امروزی استفاده میشود.

این ماده در قهوه"چای"نوشیدنیهای غیر الکلی"شکلات و دیگر مواد غذایی یافت میشود. کافئین یک محرک سیستم عصبی مرکزی است که به عنوان یک افزایش دهنده عملکرد مصرف شده و یکی از معدود موادی است که توسط ورزشکاران هوازی و بی هوازی استفاده میشود.

عملکرد کافئین در بدن :

اکسیداسیون<سوخت وساز با حضور اکسیژن> چربیها با به حرکت درآوردن اسیدهای چرب آزاد یا چربی درون عضلانی.

بسیاری از آثار جانبی کافئین به خوبی شناخته شده است :

اضطراب/ اختلالات معده و روده/ بی قراری /بیخوابی / رعشه<لرزش>/ نامنظمی کار قلب

به علاوه هنگام استفاده در هوای گرم خطرناک میباشد و همینطور باعث وابستگی جسمانی میشود که ترک آن میتواند برخی از نشانه های منجر به ترک را آشکار کند.

به نظر میرسد خوردن کافئین تا بیشتر از 9 میلی گرم به ازای هرکیلو گرم از وزن بدن" به بیشتر شدن آثار جانبی منتهی میگردد.


هنگام فعالیت ورزشی میزان متابولیک<سوخت و ساز> بدن بین 5 تا 15 برابر احالت استراحت افزایش

می یابد تا انرژی مورد نیاز انقباض عضلانی را تامین کند.

با افزایش نرخ سوخت وساز "حرارت زیادی در بدن تولید میشود<تقریبا 80 درصد کل انرژی متابولیزه شده به حرارت تبدیل میشود> و ضروری است تا این حرارت از بدن دفع شود تا تعادل گرمایی در بدن ایجاد شود.

اگر پر گرمایی <افزایش دمای بدن> کنترل نشود" دمای بدن تا حد زیادی افزایش خواهد یافت که فرد را در معرض خطر مرگ قرار خواهد داد.

 

چگونگی دفع گرما

روشهای دفع گرما به دو صورت تبخیری و غیر تبخیری در بدن انجام میشود.

دفع تبخیری گرما عبارت است از تبخیر اب <حاصل از عرق ریزی> از بدن. هنگام فعالیت ورزشی در یک محیط داغ وخشک " تقریبا 85 تا 90 درصد دفع گرما با تبخیر انجام میشود.

در هنگام فعالیت ورزشی در یک محیط داغ و مرطوب<رطوبت بیش از 50 تا70 درصد> "دفع تبخیری گرما کاهش می یابد و مقدار گرمای بیشتری در بدن ذخیره میشود.

در شرایط محیطی داغ و مرطوب " پوست داغ و قرمز رنگ میشود که این نشانه افزایش خونی است که به سوی محیط بدن منحرف شده است. در این حالت بدن برای دفع گرما" بیشتر به سازوکارهای غیر تبخیری متکی میشود مانند : هدایت / تابش / انتقال

هنگام فعالیت ورزشی در گرما" میزان تعریق افزایش می یابد تا خنک کنندگی تبخیری زیاد شود. مقدار تعریق هر ورزشکار با سایرین متفاوت است ولی عموما میزان آن 1 لیتر در ساعت است. بالاترین میزان تعریق که تا به حال گزارش شده متعلق به ورزشکاری به آلبرتوسالازار است که مقدار آن 3/7 لیتر در ساعت میباشد.

سازگاری با گرما

در آغاز قرار گرفتن در معرض گرما" فرد در حال ورزش" سرگیجه"پوست پر خون و علائم دیگری را تجربه میکند که حاکی از فشار گرمایی است. با وجود این "پس از چند روز در معرض گرما بودن"این نشانه ها کاهش پیدا میکنند و تحمل گرمایی فرد گسترش می یابد.

با طولانی شدن مدت قرار گرفتن در گرما بیشترین سازگاری به مدت 14 روز و سازگاری نسبی به مدت 4 روز ایجاد میشود از جمله نتایج سازگاری با گرما میتوان به : کاهش فشار به سیستم قلبی عروقی/افزایش حجم پلاسما/تحمل فعالیت ورزشی و کاهش میزان دمای مرکزی بدن اشاره کرد.

بیماری های گرمایی

گرما گرفتگی : هنگام فعالیتهای ورزشی طولانی یا تکراری " ورزشکاران ممکن است انقباضهای دردناکی را در عضلات فعال خود احساس کنند که طبق تحقیقات میتواند بر اثر از دست دادن شدید سدیم و کلر از طریق تعریق باشد که با مایعات رقیق یا آب خالص جبران میشود.

این دردها از عضلات بزرگ مثل دستها" پاها یا عضلات شکم آغاز میشود که با

احساس مور مور <سوزن سوزن> شدن به همراه میباشد.

گرما در ماندگی : از متداول ترین نوع بیماریهای گرمایی است.

این بیماری با ناتوانی در تداوم فعالیت ورزشی ظاهر میشود. 

از جمله نشانه های این بیماری : 

تلفیقی از تهوع " استفراغ"بی قراری"سر درد"اضطراب"اسهال"احساس سرما"راست شدن مو"

پر تهویه ای"تپش قلب"افت فشار خون و احساس گرما در ناحیه سر و بالا تنه.

در چنین شرایطی نوشیدن آب یا دیگر مایعات بدن را به وضعیت طبیعی باز میگرداند.

گرما زدگی فعالیتی : از معدود بیماریهایی است که میتواند زندگی یک ورزشکار سالم را بطور جدی تهدید کند.

علائم این بیماری:

دمای مقعدی بیش از 39 درجه سانتیگراد/ افزایش آنزیمهای سرمی<آسیب سلولی>/

رفتار عجیب<غیر عادی> / از دست دادن توان ذهنی/ اغما <بیهوشی>

از جمله مواردی که گرما زدگی را از گرما درماندگی متمایز میکند از بین رفتن خنک کنندگی ذاتی میباشد که این حالت در گرما درماندگی هنوز وجود دارد یا دچار نوسان میشود اما در گرما زدگی از بین میرود که پوست ورزشکار داغ و خشک میشود.

درمان گرما زدگی :

رساندن دمای بدن به 37 درجه<دمای طبیعی بدن> /قرار دادن کیسه یخ در نواحی کشاله ران"زیر بغلها و گردن/  پوشاندن بدن با کیسه های یخ/ باد زدن و پاشیدن آب گرم وسرد به بیمار .

سنکوپ گرمایی : این حالت به ندرت در ورزشکاران آماده رخ میدهد. این عارضه بیشتر زمانی ایجاد میشود که فرد مدت طولانی را در گرما ایستاده یا برای یک دوره زمانی زیاد در وضعیت قائم به فعالیت ورزشی شدید بپردازد.

قبل از رخ دادن این حالت بیمار ممکن احساس تهوع" ضعف"تونل بینایی<وجود دید مرکزی و عدم دید محیطی> یا سرگیجه داشته باشد.

راه های درمان :  جبران مایعات از دست رفته بدن/ قرار دادن بیمار در یک وضعیت افقی< بازگشت حجم طبیعی خون به مغز>


آمادگی جسمانی و تربیت بدنی از نظر اسلام : تربیت کل ابعاد وجودی انسان از لحاظ جسمانی"فکری"اجتماعی"عاظفی"اخلاقی" و ایمانی بر مبنای توانایی و استعداد و با واسطه قرار دادن بدن. نوعی تربیت است و بخشی از کل تربیت مکتبی است که جسم را واسطه قرار میدهد ولی غایت و هدف جسم نیست.

به طور کلی فلسفه آمادگی جسمانی و تربیت بدنی از لحاظ جسمانی :

1.تقویت جسم یک ارزش است

2.تقویت جسم باید برای دفاع از کیان اسلام"دفاع از مظلوم و خدمت در راه خدا باشد

3.تقویت جسم جهت تقویت انسانها است

4.تقویت جسم باید همراه با تقویت سایر ابعاد انسان و تهذیب نفس باشد

تعریف آمادگی جسمانی

میزان توانایی انسان در انجام اعمال جسمانی به طور مفید و موثر.

عواملی که سلامتی ما را تعین میکند :

1.تغذیه مناسب 2.فعالیتهای مناسب بدنی 3.رعایت اصول بهداشت

سه مشخصه مهم برنامه تمرینی آمادگی جسمانی :

1.گرم کردن 2.بدنه تمرین 3.ریکاوری <سرد کردن>

اجزای آمادگی جسمانی

قابلیت های جسمانی :توانایی هایی که بر پایه ارثی به خودی خود در وجود انسان نهفته است.

قدرت: حداکثر نیرویی که یک یا گروهی از عضلات در یک انقباض میتوانند تولیدکنند.<ایستا.پویا>

استقامت:<قلبی تنفسی> بتوان کاری را با شدت و زمان بیشتری انجام داد.

<عضلانی> وارد آوردن یک فشار و نگه داشتن آن در مدت طولانی تر.

انعطاف پذیری:حداکثر دامنه حرکتی در یک مفصل.<ایستا.پویا>

ترکیب بدنی:درصدی از وزن بدن با چربی نسبت به وزن خالص و بدون چربی.

 

 

 

قابلیت های حرکتی :آن دسته از توانایی هایی که به صورت اکتسابی میباشد و انسان خود باید برای کسب آنها کوشش کند.

سرعت : قابلیت جا به جایی در واحد زمان. <عکس العمل.حرکتی>

چابکی : تغیر سریع بدن و مسیر بدون از دست دادن تعادل.

تعادل : ایجاد هماهنگی بین تمام نیروهای وارده بر بدن جهت نگه داشتن آن در یک وضعیت خاص.<ایستا.پویا>

توان : استعداد گروهی از عضلات برای آزاد کردن انرژی به مقدار زیاد در مدت زمان کوتاه تر.

هماهنگی : انجام یک فعالیت به صورت روان و منظم با صرف حداقل انرژی یا زمان.


مدت زمان ایده آلی که سالمندان در طول هفته میتوانند به ورزش کردن اختصاص بدهند ۱۵۰ دقیقه توصیه شده است. قرار نیست تمرینات و برنامه ورزشی خيلي سخت باشند؛ همان تمرینات استقامتی متوسط هم کفایت می کند. فعالیت هایی مانند پیاده روی، شنا کردن و دوچرخه سواری. به این فعالیت ها یکسری تمرین هم اضافه می کنیم که به منظور رت، انعطاف پذیری و تعادل لحاظ میشوند و در طول روز، در کنار فعالیت های یاد شده، باید مدت زمانی را هم به انجام این تمرینات اختصاص بدهید.
۳۰ دقیقه ورزش در منزل بدون نیاز به باشگاه رفتن (+تصاویر) ۳۰ دقیقه تمرین روی مقاوم سازی و رت بدن تمرکز دارد. بدون نیاز به وسیله خاصی یا باشگاه رفتن ورزش در منزل را تجربه کنید. برای بدست آوردن نتیجه بهتر باید قبل از انجام این حرکات بدن خود را گرم کنید و برای بدست آوردن بهترین نتیجه کمی حرکات کششی هم انجام دهید. این حرکات را سه روز در هفته اول انجام دهید. هر حرکت را ۱۵-۲۰ بار انجام دهید و بدون کوچکترین مکثی به حرکت بعد بروید ( مکث مجاز حدود ۲-۳ ثانیه
در پرورش فلسفه مربیگری نه تنها به هدفها و برنامه های ورزشی" بلکه به آنچه که شخصا از مربیگری میخواهید توجه اشته باشید. باید به برخی از اینها برسید وگرنه باید دست از مربیگری بکشید. مربیان گاه منکر این میشوند که هدفهای شخصی دارند وتنها ادعاهای بشر دوستانه دلایل کمک به ورزشکاران است. انگیزه های بشر دوستانه امر پسندیده ای است البته رسیدن به هدفهای شخصی هم ناپسند نیست ولی تا زمانی که سلامت ورزشکاران در خطر نباشد.
فراموش نکنید هر چند تلاش برای پیروزی هدف مهم مسابقه بشمار میرود"ولی مهمترین هدف شرکت در مسابقه نیست. صرف نظر کردن از هدفهای بلند مدت زمانی که پای هدفهای کوتاه مدت پیش می اید کار سختی نیست. زیرا پاداش و جوایزی که به افراد پیروز میدهند وسوسه کننده است. وقتی در برنامه های ورزشی چشم انداز پیروزی در نظر باشد"جوانانی ساخته میشوند که از ورزش لذت میبرند"برای رسیدن به برتری حاضرند تلاش کنند و برای اینکه چیزی یاد بگیرند"ریسک و با تشویق و انتقادهای سازنده رشد کنند.
تلاش برای پیروزی در چارچوب قوانین و مقررات مسابقه باید هدف هر مربی و بازیکن باشد. مایکل نواک در کتاب خود با عنوان > مینویسد : ورزش کردن بدون تلاش برای پیروزی "نوعی تقلب از سوی ورزشکار است. تلاش برای پیروزی جزئی از یک مسابقه لذت بخش به شمار میرود. وینس لومباردی میگوید : پیروزی همه چز نیست ولی تلاش برای پیروز شدن همه چزی است" این گفته به درستی فلسفه مربیگری او را نشان میدهد. آیا این بدان معنی است که اصلا نباید بر خود پیروزی تاکید شود؟؟ نه اینطور نیست " ولی
شد بدنی > با یادگیری مهارت های ورزشی"بهتر شدن آمادگی جسمانی "بهبود عادتهای بهداشتی خوب و جلوگیری از آسیبها به دست می اید. شد روانی > با یادگیری نحوه کنترل احساسات و گسترش احساس خود ارزشی به دست می اید. رشد اجتماعی > با یادگیری همکاری کردن در فضایی رقابتی همراه با استانداردهای رفتاری مناسب به دست می اید. همه این ها ارزنده اند اما آیا هر سه به یک اندازه مهم هستند؟ اگر قرار باشد یکی را انتخاب کنید آن کدام است؟ هدف های اجتماعی برنامه های ورزشی در درجه اول به
آنگونه با دیگران رفتار کنید که دوست دارید با شما رفتار کنند به گونه ای با ورزشکارانتان رفتار کنید که در حیطه زندگی با دیگران رفتار میکنید . دستیابی به فلسفه ای مفید مستلزم دو کار مهم است : - خود آگاهی بیشتری پیدا کنید/ یعنی خود را بهتر بشناسید. اگر در کارتان احساس مسئولیت کنید میتوانید این خصلت را به ورزشکارانتان انتقال دهید. خود آگاهی به دو روش افزایش می یابد : 1.تفکر درباره باورها و فرضیه های خود 2.دریافت بازخورد و عکس العمل دیگران نسبت به عملکرد شما -

تبلیغات

آخرین ارسال ها

آخرین جستجو ها

فروشگاه جومونگ کفش کتونی اسپرت ارزان نیم بوت ساق دار چرمی پشمی خز زنانه دخترانه مردانه پسرانه 2021 پورتال و سایت تفریحی خبری ایرانیان خالی پادشاه رمان فروش و تعمیر تصفیه آب در کرمان 09229766368 اینیاگرام در کسب و کار